Łubnie dzisiaj.

Łubnie były od momentu założenia stolicą "królewskiej" gałęzi rodu Wiśniowieckich. Kres ich istnieniu w dotychczasowym kształcie przyniosło, nie jak to krąży w obiegu powstanie Chmielnickiego, lecz rewolta chłopów Zadnieprzańskich. W 1648 roku oblegli oni miasto, zdobyli je i spalili, mieszkańców wymordowali, zburzyli zamek i nieskończony klasztor, niedawno sprowadzonych przez Jeremiego, Bernardynów. Chmielnicki na znak, iż z nimi nie ma nic wspólnego kazał ich przywódców pojmać, jednego ściął we własnym zakresie, dwóch odesłał Jaremie.
Nietknięty pozostał ufortyfikowany Monastyr Mharski, fundowany przez Rainę z Mohyłów Wiśniowiecką, matkę Jaremy. Przebudowano go pod koniec XVII wieku. Jego statusem religijnym zachwiało dopiero panowanie ZSRR, które doprowadziło Monastyr do stanu widocznego na zdjęciach. Obecnie prowadzony jest jego remont.
Łubnie są teraz miastem o nielicznych widocznych walorach zabytkowych, porównywalnym rozmiarami do Przemyśla, którego populacja liczy około 60000 mieszkańców.
Na wzgórzu, gdzie mieściła się siedziba Wiśniowieckich obecnie urzęduje Armia Ukraińska, nie istnieje więc możliwość sfotografowania jego szczytu. Jedyna pozostałość po pałacu to fragment kolumny, najprawdopodobniej z reprezentacyjnej sali niebieskiej, eksponowana w Muzeum Krajoznawczym w Łubniach.
Również z klasztoru Bernardynów, fundowanego przez Jaremę około 1641 pozostały wyłącznie drzwi.
Specjalnie dla nas zdjęcia poniższe wykonał Jurij Rudnicki, ukraiński dziennikarz i autor, ukazującej się właśnie na Ukrainie, biografii Jaremy.

Monastyr Mharski pod Łubniami, fundowany przez Rainę z Mohyłów Wiśniowiecką, matkę Jaremy